Hafið þið ekki stundum fest í því að lesa minningargreinar? sérstaklega ef það er ungt fólk sem að hefur dáið..mér hættir til að vilja grafast fyrir um ástæðuna...en minningargreinar geta líka verið dálítið skemmtilegar..´Hér koma nokkrar setningar úr minningargreinum;
...en dauðinn sigraði fyrr en vonir stóðu til
..... oft var beðið eftir því að Mundi væri allur, en hversu oft hann reisupp frá dauðum var óskiljanlegt
.....Smári var vandaður maður sem gott var að drekka með kaffi, því hann var hafinn yfir það smáa. Þú gekkst inn í nýjan heim og fékkst þér sæti viðborð. Smári var andstæðan sjálf, félagsvera en gekk þó aldrei í neitt félag
.... bréf barst að heiman: Baddi var dáinn. Það hlýtur að hafa verið gott að vera kind í fjárhúsunum hans Badda frænda
.... Drottinn minn, gefðu dánum ró og hinum líkin sem lifa
..... Jafnvel dauðann, sem alla leggur, sigraði hún á sinn hátt með bros á vör
......Við andlát Gunnu minnist ég þess hlýja kærleika, áhuga og alúðar semhún sýndi mér sem barni, sérstaklega þegar ég komst á unglingsár og þegar égvarð fullorðinn
..... Enda lét hún ekki deigan síga, fyrr en í rauðann dauðann
..... Þeir sem guðirnir elska, deyja ungir. Þessi orð koma mér í hug er ég minnist afa. Hann var á 93. aldursári þegar hann lést
.... Ég bið þann, sem lífið gaf að hugga, styrkja og bæta aðstandendum skaðann
.....En jólaboðin hjá Betu breyttust gegnum árin. Börnin gengu út hvert af öðru
....Sigríður lést þennan dag klukkan 4. Hún hafði ætlað að eyða deginum í annað
.... Hann skrapp úr vinnu til að fara í þrekprófun í Hjartavernd, en kom þaðan liðið lík
.....Bryndís giftist ekki og eignaðist ekki börn í venjulegum skilningi þess orðs
.....Þrátt fyrir góða greind gekk hún aldrei í kvenfélag
.....Á þessum fjölbreytta lífsferli kynntist Bjarni mörgum mönnum af ýmsu þjóðerni. Þar á meðal Indíánum og Kínverjum. Hann lærði tungumál þeirra að meira eða minna leyti., einkum þó ensku og Norðurlandamálin
.....Gönguferðin þeirra varð styttri en menn vonuðu. Banvænn sjúkdómur beið hennar bak við stein og sló hana fljótt til jarðar
....hann var sannur Íslendingur og dó á 17. júní
..... enda þótt María væri þá hálfslæm í fæti, lék hún við hvern sinn fingur
....Í dag kveðjum við kæran samstarfsmann og félaga. Hann tók sér tveggjadaga frí til að kveðja þennan heim.